اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی بر کاهش پرخاشگری کودکان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان شناختی رفتاری گروهی بر کاهش پرخاشگری کودکان دبستانی انجام شد. طرح پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری شامل تمام کودکان(دختروپسر) دبستان شهر شاهرود در بازه سنی7 الی12سال بودکه در سال تحصیلی 91-90 در دبستان های شهر شاهرود مشغول به تحصیل بودند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفره قرار گرفتند. گروه درمان به مدت 10جلسه هفتگی مداخله دریافت کرد. داده ها با پرسشنامه پرخاشگری رابطه ای و آشکار گردآوری شد. و با روش آماری کواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری گروهی توانسته است باعث کاهش پرخاشگری کلامی و واکنشی در کودکان شود ولی اثری روی پرخاشگری جسمانی نداشته است. با توجه به اینکه که بهبود در تمامی مولفه های پرخا شگری حاصل نشد اما رضایت بخش بودن درمان شناختی رفتاری گروهی بر کاهش پرخاشگری کودکان دبستانی می تواند راهی موثر در بهبود رفتارهای کودکان باشد. کلید واژه ها: درمان شناختی رفتاری، پرخاشگری رابطه ای، پرخاشگری آشکار